 Beste vrienden, familie, lezers,
Dit is mijn boodschap, maar mijn kinderen en mijn liefste voeren de pen. Ik vind zelf de woorden niet meer. Ik voel wat ik nog wil zeggen, wat ik jullie wil nalaten, maar ik krijg het zelf niet gezegd. Een kwaadaardige kanker heeft mijn hersenen aangetast. Hij heeft mijn woorden opgegeten, mijn talen verwoest, mijn intellect geschonden. Hij gunt me ook slechts beperkte tijd. Hij heeft me wel voldoende overgelaten om nog veel te begrijpen: vooral in het gevoelsmatige, woordeloze begrijpen ben ik nog niets van mijn oude kracht en diepgang kwijt. Wat ik voel en begrijp, deze laatste boodschap, wil ik met jullie delen. Het is goed zoals het is. Uiteraard wou ik nog zoveel beleven, ontdekken, nieuwe prikkels zoeken. Maar het is nu zo, en ik ben niet de persoon om te lamenteren over wat had kunnen zijn. Ik ben tevreden met het leven dat ik geleefd heb, met de mensen die ik heb mogen ontmoeten of liefhebben, met de momenten die ik met hen heb mogen delen. Om het met de woorden van één van mijn lievelingsauteurs te zeggen: Confieso que he vivido. Mijn leven is volbracht. Ik ben tevreden, en treed de dood sereen tegemoet. Om in schoonheid te kunnen vertrekken, kies ik ervoor zelf het uur van mijn dood te bepalen. Zo zal het goed zijn. Ik wil graag dat de vele lieve mensen die me kennen dit begrijpen, en zelf kunnen voelen — zoals ik het voel — dat het zo goed is.1 Tot slot een gedicht dat ik enkele jaren geleden schreef (in het Spaans, hier ook met Nederlandse vertaling door mijn dochter): |
|
Cuando siente la plenitud de las horas un elefante se va a morir solo. Y cuando mis manos ya no sirvan para nada, ni para acariciar, ni para escribir o labrar madera, Subiré lentamente las sendas antiguas veré las blancas nieves de antaño, |
Wanneer hij voelt dat zijn uren geteld zijn, vertrekt een olifant om alleen te sterven. En wanneer mijn handen niet meer dienen helemaal niet meer, noch om te strelen, noch om te schrijven of hout te bewerken, Dan zal ik langzaam klimmen langs de oude paden zal ik de witte sneeuw van weleer zien, |
Dag Jan en familie,
Diep ontroerd door de stille woorden, diep doorvoeld en doorwogen,
Stuur ik Jan en al de zijnen, in deze moeilijke momenten,
Ons oprecht meevoelen en enige kracht (zo nodig…)
Om een vredig, waardig en rustgevend eind te “beleven”
Een krachtig schoon voorbeeld voor velen…
Van harte gegroet
Jaak en Rika Mestdagh Dubois
Hasta siempre, valiente y digno caballero.
Tus hijos son la maravillosa impronta de tu legado.
Álvaro.-
Beste Jan en familie,
Ik ben zoals iedereen diep geroerd door je “afscheidsbrief”. Ik weet ondertussen als geen ander wat het betekent om via euthanasie te sterven en ook hoe het voelt om achter te blijven. Het is een mooie en serene manier om hier te verdwijnen. Het ga je goed … Vele mensen zullen aan je blijven denken. Je laat een pak mooie herinneringen na. Je zal dus nooit ECHT dood zijn.
Laatste groet.
Hilde x
querido Jan:
querido Marten:
hemos ido tristes y cantando a despedir a Jan. lo queremos mucho! por favor, traduzcan al castellano la despedida de Jan.
los abrazo fuerte, a TODOS ustedes, y también de Martin.
Isabel
Dag Jan,
We hebben daarnet je afscheid gelezen. Prachtig is je gedicht van enkele jaren geleden. De aanvaarding van het onvermijdelijke nu de realiteit zich veel te vroeg aandient is aangrijpend. Het is een voorrecht iemand als jij (een beetje) gekend te mogen hebben. Een voorbeeld voor ons allemaal van hoe je het ondenkbare kan doormaken op een serene manier, toch als je zo sterk bent als jij. Respect, en een hartelijke groet aan een heel bijzonder iemand. Het ga je goed.
Ariane Diegenant en Jan De Proost, vrienden van Fons (we hebben elkaar ontmoet op het verjaardagsfeestje van Fons).
Goede avond Jan, Nele en beste familieleden van Jan.
Jan, het was even slikken je afscheidsmail te lezen.
Je heb het erg mooi verwoord in je gedicht, je filosofie zijn volkomen je eigen woorden zoals ik je ken.
Jan, je zal voor ons nooit weggaan, als we terug denken aan de leuke dingen die je bracht.
Er blijven vele mooie herinneren achter, het was een bijzondere eer U te mogen kennen.
We zijn blij u vriend te mogen noemen.
Warme en erg genegen groeten Robert & Gaby
Dear Jan – this is devastating. I am very sorry Jan. So sorry.
My contact with you in this life time has been a great privilege. Thank you.
I will never forget you!
Ola-Dele Kuku (architect – artist)
Liefste Jan,
We kennen elkaar van “la clase” bij María Ángeles.
We waren niet zo close. Maar ik heb je altijd ervaren
als een zeer lieve, integere en intelligente man. Je was,
naast María Ángeles ook een beetje mijn leraar.
Bedankt voor alles.
Ik koester mijn herinnering aan jou voor altijd diep in
mijn hart.
Het ga je goed.
Sigo pensando en ti,
Hans-Jörgen.
Lieve Jan, beste familie,
Ik ben met stomheid geslagen. En diep ontroerd door je mooie, wijze woorden. Onze paden kruisten niet zo lang geleden, in de laatste jaren van je leven, zonder dit te beseffen. Zo vreemd. Maar het klikte meteen. De wijze man, vermomd als timmerman, filosofeerde bij een boterham en hopte met Anice’je op de knie. Heel natuurlijk. Zo vreemd dat Moeder Aarde je nu al terugneemt.
Je laat ons wijsheid, menselijkheid en een stukje kunst na. Vooral om dat laatste, ga je hier nog vaak over de lippen. Ik stuur alle complimenten, en dat zijn er veel, in gedachten naar jou door.
Jan, ik wens jou en je liefsten veel sterkte, liefde en warmte in deze laatste winter.
Cuidate mucho,
Rein
Beste Jan,
via mijn decennialange vriend, je broer Fons, heb ik je enkele keren ontmoet.
Bij een bezoekje aan jou thuis keek ik voorwaar mijn ogen uit op het smaakvol verzorgd interieur; en bij het gezamenlijk afleveren van Fons’ nieuwe boekenkast niet zo lang geleden was ik onder de indruk van je ambachtelijke meesterschap dat erin vervat ligt. Elke hernieuwde aanblik ervan zal warme associaties losmaken.
Evenzeer in naam van Fransien kunnen we niet anders dan je sterkte en gemoedsrust toewensen,
Lieven en Fransien
Lieve Jan, ik leerde je kennen als “mijn schoonbroer”. Het was een mooie tijd. Later kwam ik je wel eens tegen op de bloemenmarkt. Je was zo hartelijk en minzaam. Telkens ik mijn jas uit de vestiairekast neem denk ik aan jou, want die kast werd door jouw handen gemaakt. Daar ben ik heel blij om. Ik bewonder je moed en sereniteit en voel zó veel dankbaarheid dat je in mijn leven bent geweest. Je zal verder leven in vele harten, ook in het mijne.
Beste Jan,
De tijd was helaas te kort om elkaar te ontmoeten. Het noodlot sloeg te vlug ongenadig toe. Op sommige dingen heeft een mens helaas geen vat, ze overkomen je en je kan ze alleen maar ondergaan.
Dankzij Maarten en Greet leerden we je kennen als een bijzonder mens. Al kwam Maarten nog maar heel onlangs in ons leven, hij is al deel gaan uitmaken van ons gezin, onze familie. Een zoon om fier op te zijn.
We leven dezer dagen mee met jou en de rest van de familie. Alvast veel sterkte toegewenst en een behouden reis naar de overkant.
Van harte,
Dirk en Liliane (ouders van Greet)
Dag Jan,
Het doet goed nog van je te horen aan deze nakende valavond van je leven.
Telkens als onze paden elkaar hebben gekruist, vond ik de ontmoeting opbeurend en verfrissend. Met de tijd zal de pijn van je heengaan plaats maken voor een glimlach bij het herinneren. De paar prachtige creaties die je ons hebt nagelaten om te koesteren zullen ons hierbij zeker helpen.
Ik ben akkoord met je conclusie “Het is goed zoals het is” en graag wil ik je een rustige sterkte toewensen bij het aanschouwen van je laatste dageraad, dag Jan.
Jan
Af en toe geeft het leven een cadeau
met jou een stukje dezelfde weg bewandelen
was er één van
jouw gedichtenbundel in mijn boekenkast
de boeken die ik van jou mocht ontvangen
blijf ik koesteren
jij blijft nog lang bij ons…
Un abrazo muy fuerte
Sonia
Vaart wel Jan.
Het is mij een genoegen u tijdens mijn leven gekend te hebben.
De kunstfoto’s zullen mij blijvend aan u herinneren.
Irene Goethuys
beste Jan,
doe de groeten aan mijn zoon Olivio ginder boven,
ik zie u ook daar terug en geef u nu een ferme knuffel
voorzichtig natuurlijk
Liliane
Jan,
Lang geleden maakte ik via Fons kennis met jou en je kunst, zeefdruk toen. En onlangs zag ik je prachtige boekenkast. Het is goed zoals het is, en we zullen je zo onthouden, zo fijn als je bent.
Goede reis en rust gewenst.
Chris
Dag Jan,
het ga je goed,en wanneer je boven aankomt,geef dan een dikke knuffel aan tante Tille en nonkel Jan,jouw grootouders,mijn lieve meter.
veel moed
Greet
Beste Jan en familie,
Je wijze woorden hebben ons diep geraakt.
We hebben veel respect voor je beslissing en hopen dat je samen met je familie een sereen einde mag beleven.
Onze gedachten gaan ook uit naar Jan en Hilda, je ouders, die we veel sterkte toewensen bij het afscheid nemen van zo’n prachtige zoon.
Ook al hebben we spijtig genoeg mekaar maar enkele keren mogen ontmoeten, onze gedachten zullen bij jou zijn.
Liliane en Walter
Beste Jan,
je gedicht ontroerde me zeer. Hopelijk mag het je geruststellen dat Maarten goed terecht is gekomen. Ik zie regelmatig hoe graag Greet hem ziet! Als ik zie hoe fantastisch je zoon omgaat met mijn pasgeboren kindje dan weet ik dat kleinkinderen niet lang meer op zich zullen laten wachten. Ik ben ervan overtuigd dat je goedkeurend zal meekijken, daar hoog in de wolken. Goede reis!
Dag jan,
Ik heb je afscheidsbrief enkele keren moeten lezen
Door de tranen heen
Of ik het ten volle begrijp is moeilijk te zeggen: ratio schiet hier tekort
Maar ik voel wel dat zo goed is….
weet dat ik veel aan jou en je naasten denk
Ik wens je laatste momenten toe zoals je die zelf hebt bepaald, omringd met je dierbaren en bijzonder veel warmte
Ook heel veel warmte van mij
Ingrid
Dag Jan,
Je was niet zomaar een van onze 80 vertalers, je was niet een heel goede vertaler, maar ook een heel aangenaam en zachtaardig mens.
We hebben je enkele keren mogen ontmoeten op een Amnesty-dag en ondervonden dat je erg geëngageerd was.
Dank voor al het niet altijd simpele vertaalwerk dat je voor ons gedaan hebt, gedurende vele jaren.
Proficiat voor je enorm positieve houding bij je naderend afscheid van het leven.
We zullen je nooit vergeten!
Felix en Patricia (Vrijwilligers Amnesty)
Wij zijn diep onder de indruk van uw boodschap die ons zeer bedroeft.
De afscheidsbrief maakt uw beslissing begrijpelijk en voor diegene die achterblijven zal dit troost brengen.
Door de jaren heen heb ik je ontmoet op familiebijeenkomsten waarbij de contacten oppervlakkig zijn gebleven; nu spijt het mij zeer dat ik u niet beter heb leren kennen, want u bent een bijzonder persoon die respect afdwingt en verdient.
Je hebt een leven geleefd dat u nu kunt zeggen – dat het zo goed is geweest.
Blijft nog u veel sterkte toe te wensen, ook aan allen die u dierbaar zijn steunen.
André & Vera
Dag Jan,
Het is dan wel zeer droevig nieuws, je vertrek is zoals je zelf bent: krachtig. Het is een plezier en een eer je gekend te hebben.
De kunst waarmee jij met hout werkte, heeft me geinspireerd om het ook zelf in avondschool te beginnen; vorige week heb ik mijn eerste tafeltje afgemaakt. Een begin, maar misschien een weg naar wat jij kon…
Ik zal je niet vergeten.
Warme groet,
Maarten Bogaert
Beste Jan,
Ik heb het even moeten laten bezinken; jouw afscheidsbrief heeft me diep getroffen. We hebben mekaar niet zo heel goed gekend, tenzij in onze kinderjaren, toen we bij jouw grootouders gingen spelen of jij naar ons in Rumst kwam met jouw broer. Daarna zagen we mekaar nog sporadisch bij begrafenissen, zoals dat in vele families het geval is.
Een aantal jaren geleden heeft jouw vader mij jouw website doorgegeven, die ik vol bewondering heb bekeken. Het is goed te weten dat jouw zoon dit werk verderzet.
Ik vind het een moedige beslissing om op deze wijze uit een zo rijk leven te treden, maar ik merk dat je daar in alle sereniteit in berust.
Ik wens jou en jouw familie nog veel sterkte
Rust zacht, lieve Jan
Lucienne en Ronnie
Jan, het droevig nieuws heb ik met véél aandacht gelezen. Ik heb hier geen woorden voor. Mijn gedachten gaan nu terug naar die mooie tijd van vroeger. Die mooie herinneringen bewaar ik voor altijd. Bedankt dat ik dat samen met jou heb mogen meemaken.
“Ik blijf nu hier jij gaat naar daar
En daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten we elkaar”
jan
…ik herinner me onze commentaar bij het zien van de foto’s van onze eerste “fotosessie” bij joke, voor onze site “vrouwen in alle staten”
we werden geconfronteerd met onze rimpels en…dat konden wij (als ijdele vrouwen) niet zo goed hebben.
nu weet ik, jan, dat ik blij mag zijn met die rimpeltjes en…elk rimpeltje dat er bij komt zal ik zien als “weeral een stukje langer geleefd”
dit is jou niet gegund en dat vind ik verdomd niet eerlijk!
jan
…waar je reis ook naartoe gaat…wanneer ze ook begint…ik wens jou het allerbeste met een dikke knuffel.
roos
Beste Jan
Ik ken je niet persoonlijk, maar via Fons vernam ik wat jou overkwam. Jouw afscheidstekst hier nalezen is bijzonder aangrijpend. Ik bewonder je omwille van je moedige beslissing; ik wens je veel sterkte en een mooi afscheidsmoment.
Mijn steun ook aan iedereen die je dierbaar is…
Patricia
Beste Jan
Beste familie en vrienden van Jan
Onze paden bij het vrouwenrechtenteam van Amnesty hebben elkaar net gemist. Jij bent er bij gekomen, toen ik er ben uitgegaan en ervoor gekozen heb om enkel nog spoedacties te vertalen (wegens twee heel jonge kindjes die het verdienen om nu alle aandacht van hun mama te krijgen).
Ik ken je dus niet persoonlijk en toch moet ik sinds de e-mail van je dochter Nele, je eigen boodschap en gedicht voortdurend aan jou en je familie denken.
Dit komt binnen als een trein, raakt me ongelooflijk diep. Het is gigantisch leerrijk en troostend om ooit jouw voorbeeld te volgen, wanneer het mijn tijd zal zijn: zo sereen omgaan met de realiteit, hoe moeilijk die ook is.
Wie ben ik om in een definitie te bepalen welke mensen mooier zijn dan anderen, en vergeef me mijn aardse/menselijke emotionele beperktheid, maar ondanks dat ik probeer even sereen met jouw nakend afscheid om te gaan, doet het toch pijn en voelt het toch verdomd onrechtvaardig dat net zo’n mooie mensen als jij naar mijn gevoel veel te vroeg worden weggehaald van een wereld die zo’n nood heeft aan goede mensen als jij.
In ieder geval wens ik je een eeuwigheid van rust, in alle warme betekenissen van het woord en gevoel. We moeten er gewoon op vertrouwen dat jij nu naar een veel betere plaats gaat die nog niet eens zo ver is van hier, want tussen een mensenleven en -dood ligt een flinterdunne lijn.
Veel warmte aan al wie je dierbaar is. Ik hoop van harte dat zij een manier zullen vinden om je los te laten en zelf even vrij kunnen zijn als jij.
Eva
Beste Jan,
met verstomming verneem ik dit spijtig verhaal.
Ik zal je altijd herinneren als een spitsvondige goede collega.Zo weet ik nog dat jij een een boekje had waar je alle speciale plaatselijke uitspraken in noteerde.
Ook heb ik het meegemaakt als je sliep dan sliep je. bij een alarm in de bank(ik was met verlof en had geen sleutel)de centrale had je opgebeld en kreeg geen antwoord,zo ben ik dan naar je huis gereden en heb daar meerdere handvolle stenen tegen je slaapkamervenster moeten smijten om je wakker te krijgen, uiteindelijk is het dan toch gelukt.
Ook herinner ik mij dat tijdens ons jaarlijks etentje met de vrouwen erbij jij kalfs zwezerikken bestelde en dat één van ons gezelschap je wijsmaakte dat dit geslachtsdelen van het kalf waren, jij bent dan ogenblikkelijk naar het toilet verdwenen en we hebben je pas teruggezien als wij naar huis gingen.
Alleen maar goede herinneringen, ik heb na de periode in Beerzel nog veel aan jou gedacht en mij afgevraagd waar zou Jan zitten.
Nu weet ik het, ik kan mij zeer moeilijk akkoord verklaren met wat je meemaakt, maar herken je toch in de beslissing die jij gemaakt hebt.
Veel sterkte jonge man, mijn vrouw en ik leven met je mee, jij zal wel weten wat het beste voor je is, toch had ik graag gehad dat jij een dergelijke beslissing niet zou moeten nemen.
Wij leven met je mee goede collega met zeer veel respect.
Tot ziens
Erna en Guy VAN KELST
Beste Collega Jan,
Dit droevige nieuws, deze afscheidsbrief heeft mij diep getroffen.
Woorden schieten mij te kort, daarom dit mooie gedicht van Toon Hermans :
Verder van de wereld weg
elke dag een beetje
dichter naar de hemel toe
Elke dag een treetje.
Bedankt Jan dat ik jou heb mogen leren kennen
Veel sterkte voor jou en de ganse familie
Jan,
T’is lang geleden,maar we hebben samen een mooie tijd gehad. Als collega en als vriend.
Bepaald moment zijn we mekaar uit het oog verloren ,maar ik zie dat je het goed hebt gehad.
Ik wens jou een waardig afscheid toe van al diegenen die jou omringen ,voor mij blijven er toffe herinneringen .
Bedankt Jan
Hugo De SChauwer
Dag Jan,
Heel lang geleden dat we mekaar nog gezien of gehoord hebben.
Tijd gaat vlug, maar de toffe herinneringen zijn er nog.
Samen naar de kursus op den Dieweg in Brussel met aangename mensen. Daarna nog veel kontakt gehad samen met je familie.
Veel moed voor wat komen gaat, voor de beslissing die je hebt genomen.
Vaar wel, Monika.
Hallo Jan,
Das even slikken bij het lezen van je afscheid.
Ik herinner me de mooie momenten die we samen hebben doorgemaakt als collega’s.
Het respect dat ik toen al had voor jou manier van werken en omgaan met de mensen, wordt nu bevestigd door de manier waarop je afscheid neemt van al je dierbaren, familie, vrienden, kennissen …
Veel sterkte ook aan je familie die ongetwijfeld moeilijke momenten doorstaan.
Jan, bedankt voor wat we samen hebben kunnen meemaken.
Marc
Beste Jan,
de manier waarop je vooraf afscheid neemt laat een diepe indruk na. Je speelse band met taal verraadt je liefde voor anderen. Maar je andere grote kracht schuilt in je lichaamstaal: doelbewust en toch zacht met een innemende vriendelijkheid. Soms wel ondeugend. Ik heb je niet anders gekend, Jan. Chapeau.
Je hebt het goed geregeld.
Als de tijd daar is, Jan, zal je omringd zijn door uw geliefden en hoef je niet bang te zijn.
Dag Jan,
Jef Batens
Dag Jan,
Heel lang geleden dat wij elkaar gezien of gehoord hebben, maar ik zie dat je het goed hebt gehad.
Ik zal je altijd blijven herinneren als een gezellige, rustige, vlotte, behulpzame en grappige collega.
Heel veel respect Jan voor de beslissing die je genomen hebt en hoe je deze onwezenlijke periode op een serene manier doormaakt.
Ik wens jou en je geliefden heel veel sterkte en warmte in hetgeen nog komen gaat.
Dag Jan,
Marc Beullens
Beste Jan
Dat is even slikken maar het is een moedige beslissing
Ik zal je steeds herinneren als een toffe collega
Carl
Dag Jan,
Het is schrikken, maar het is een grote troost dat je je er mee verzoend hebt.
Je was een “buitenbeentje”, maar dan van de beste soort.. Je kwam aan huis om ons wegwijs te maken in “dos”, naar aanleiding van het “olivetti- programma”. Je te ontmoeten, met je te werken, het was steeds aangenaam. Jan met een warme persoonlijkheid.
Bedankt,
René
Slik Jan… hoewel het jaren geleden is dat we elkaar nog hebben gezien, ben ik toch serieus geschrokken en geraakt door dit bericht. We zijn van dezelfde lichting ACMA’s, we hebben een lange tijd samen gewerkt in Mechelen. Alleen maar mooie herinneringen aan een rustige, belezen en intelligente collega. Deep respect for the way you’re handling things! Ik had van jou ook geen andere aanpak verwacht eigenlijk. Heer Jan, het ga je goed! Je krijgt van mij alvast twee muntstukken om je overtocht naar de Elyzeese Velden veilig te stellen!
Beste Jan,
Ben diep getroffen door dit totaal onverwachte bericht en de moedige en serene manier waarop je dit afscheid voorbereidt en beleeft.
Waar is de tijd van de Mobiele Ploeg en Zetel Mechelen? ‘t Waren heuglijke tijden, in vriendschap en collegialiteit, die we nooit vergeten.
Je blijft dan ook voor altijd bij ons Jan, met de herinnering aan die toffe collega en goeie mens. Als ik lees wat je daarna nog allemaal in je leven hebt gerealiseerd, veel bewondering daarvoor.
Ik zend je mijn steun en warme sympathie Jan, je bent een voorbeeld voor ons allen.
Dikke knuffel,
Janine
Beste Jan,
heel lang hebben wij niet samengewerkt maar het was wel de moeite waard. Ik herinner me ook je perikelen met de opbouw van je bibliotheek en de aankoop (als één van de eerste) van een espressomachine. Ik ben je daarna in de bank nog enkele malen tegengekomen en je mail voor je afscheid van de bank heb ik nog steeds.
Ook nu neem je een sterk afscheid en vergeten zal ik je niet.
Vaar wel Jan.
Marleen
Zo stom dat je dit niet meer kunt lezen. En dat je gesprekken nog maar moeilijk kunt volgen. Dankjewel voor de leuke momenten in je atelier, de lekkere maaltijden in goed gezelschap, het speelse in je creaties – gesprekken, meubels, schrijfsels en foto’s-, de eerlijkheid van je blik & onze kleine vriendschap. Ik ga je missen.
@allen,
Ik herinner me Jan als een regelmatig en fijn clublid van de schaakkring te Mechelen. Soms wel eens te minzaam en vriendelijk om alle zgn. ‘gewonnen’ partijen ook effectief te winnen. Zo’n leden heeft een club nodig, sfeer en vriendschap dienen voorop te staan. Toen Jan enkele jaren het clubblad uitwerkte en verdeelde kreeg het blad wat de allure van een literair tijdschrift waarnaar door alle leden uitgekeken werd.
We missen je al lang Jan, nu wordt dat gevoel ook definitief. Tijdloosheid…wees rust Jan
Dirk
querido Jan:
gracias a la vida por la maravilla de tu amistad!
te queremos mucho, mucho!
Isabel & Martin
https://www.youtube.com/watch?v=8wPlaR6qBGc
Beste Jan,
Na het vernemen van je beslissing, en het lezen van je afscheidsbrief was het voor ons zeer moeilijk om gepaste woorden te vinden om je nog één keer iets te mogen toesturen.
Je was niet alleen een familielid, klant en financieel raadgever met een warme persoonlijkheid, voor ons was je ook een goede vriend.
Wij lezen dat je leven voor U zo goed is geweest, en hebben respect voor de beslissing die je nu in de gegeven omstandigheden neemt.
We wensen je een waardig afscheid, en veel sterkte aan je familie en allen die U zo dierbaar zijn.
De mooie herinneringen aan U bewaren wij voor altijd.
Norbert en Angèl Wouters
Dag Jan
Lang geleden leerde ik je kennen als vader van Nele, Maarten en Goedele. Na jaren zag ik je vorig jaar terug: nog altijd dezelfde fiere vader en ondertussen ook een fiere grootvader. Nog altijd dezelfde rustige, intelligente man.
En nu ga jij ons al verlaten, dat was schrikken, Jan. Het is echt moeilijk om de gepaste woorden te vinden bij je afscheid.
Ik wens je nog veel sterkte, en veel sterkte aan je familie,
Gerda
Beste Jan,
We waren elkaar het laatste jaar wat uit het oog verloren. Uit het oog niet uit het hart.
Hoe hard het nieuws ook aankomt, en wat een verlies we ervaren, ons respect voor jou blijft onverdroten.
We kenden je als collega op de bank, beiden meer geïnteresseerd in literatuur en taal dan in financiën. Daarna hielden we contact. Je gedichten blijven op een ereplaats, je mooie bibliotheektafel zal worden gekoesterd. Je beslissing ligt in de lijn van de authentieke mens die je altijd bent geweest en waar ik naar zal blijven opkijken.
Nee, vergeten doen we je niet, nooit.
Veel sterkte.
Jan en Annemie
Het is lang geleden Jan, samen met Maarten lid van de KMSK, je hebt niet enkel door de uitgave van ons clubblad enkele seizoenen voor je rekening te nemen maar zeker als mens met een uitzonderlijke ingesteldheid onze Schaakclub meer allure gegeven.
Dank daarvoor.
Met sympathie en een glimlach op het gezicht zal ik je blijven herinneren en zeker met respect en bewondering.
Jan samen met Maarten en je ganse familie,sterkte.
Marie-Jeanne
Mail van 12 februari 2015
Beste Nele
Je kent me niet. Ik heb jou een keer ontmoet toen je nog een heel klein meisje was bij je grootouders Jan en Hilda die toen een verjaardagsfeestje gaven voor de vijfenzeventigste verjaardag van mijn vader Bill. Jij speelde toen in de tuin met onze dochter die iets ouder of is het jonger? is dan jij, denk ik. Dat was ook de laatste keer dat ik je vader Jan en zijn broer Fons zag. Voor mij zullen ze nochtans altijd Janneke en Fonske blijven… Blijkbaar was ik de inspiratie voor hen om ook Germaanse te gaan studeren. Ik vraag me meteen ook af of je grootouders nog in leven zijn.
Een jaar of twee drie geleden heb ik via internet, misschien was het via zijn blog, contact met hem opgenomen via mail, for old time’s sake. Ik wilde wel eens graag afspreken, maar dat is er nooit van gekomen. Je weet hoe dat gaat… Dit maar om een beetje te duiden wie ik ben en hoe ik in zijn adressenbestand terecht kwam. Maar dat doet er uiteraard allemaal niet toe.
Ondanks de afstand in tijd en ruimte die er was, raakt je/ zijn bericht me ontzettend diep.
Je vader is, dat mag duidelijk zijn, een heel bijzonder man, in vele opzichten. Wat een kracht, wat een diepgang, wat een sereniteit, wat een schoonheid ook spreekt uit zijn woorden. Met heel veel respect wens ik hem en jullie allen die hem lief zijn heel veel kracht om jullie verdriet te dragen in deze moeilijke dagen. Woorden schieten me te kort.
‘De dingen gebeuren
Zonder woorden zouden ze ook gebeuren
Maar dan zonder woorden’
Schreef Herman de Koninck
Maar niet bij Jan Marien, hij heeft ook nu, zelfs nu nog de schoonste woorden klaar. Daar heb ik geen woorden voor…
Ik richt dit schrijven aan jou, maar in de eerste plaats aan Jan zelf, met veel genegenheid en warme gevoelens van verbondenheid door gemeenschappelijke momenten in onze prillejeugdjaren.
Heel genegen
Nicole en Albert du Mont-Hunter
Lieve Jan en familie,
Lang geleden en toch nooit vergeten. Soms kwam je nog in onze gedachten. Hoe zou het met hen zijn?
Nu dit bericht en tussen de regels door kunnen we lezen dat je een gelukkig man was.
Afscheid nemen voelt zo raar. Niet lijfelijk kunnen we nog goede dag zeggen, maar in gedachten ben je sterk aanwezig. Jan, slaap zacht.
Gabi en Jan
Jan:
ik heb je afscheid brief gelezen met diepe verdriet.
Isabel is bij je geweest om haar zang te brengen, vond ik jammer die niet daar kon zijn.
Malva heeft ons samen gebracht, was zo leuk met ie,mand kennis te maken dat zoveel gezamenlijk interesse en gedachten delen.
Jammer dat nooit ging je te bezoeken, in dat mooie stad waar je woon.
Mensen als je maken de hoop houden dat ooit een betere wereld zou bestaan, onze beste hommage zal blijven werken voor dit doel.
Jan, bedank voor alles heb je gedaan, je kan vertrekken met de tevredenheid van een geslagde leven.
Wij gaan je niet vergeten.
Antonio Reynaldos, Leiden
Beste Janneman,
Bizar, het was inderdaad schrikken om je boodschap te ontvangen, maar aan de andere kant is er ook maar één man die op zo’n serene manier kan afscheid nemen. Ik denk dat ook de olifanten, (mn lievelingsbeetjes) zien dat het goed is zo.
Remember, op 9/11 gingen we samen naar onze eerste Spaanse les, … je hebt het langer volgehouden dan mezelf (en hoe!), maar het is een dag waarop ik steeds aan je zal denken.
Bedankt voor alle babbels & voor het leren ontdekken van nieuwe schrijvers, gedichtenbundel, bedankt om me te doen reflecteren over m’n bankjob, … gewoon, bedankt dat we elkaars leven gekruist hebben.
Eigenlijk wordt onze bewondering voor jou alleen maar groter, … en ik hoop dat, als wij ooit zo ver zijn, we het pad in de Andes ook zullen vinden & elkaar daarboven ergens tegenkomen.
Het zou wel kunnen dat we dan van de kant van Ecuador zullen komen…
Beste Jan & alle Mensen om Jou heen,
Het is moeilijk woorden te vinden die
m’n Gedachten & Gevoelens omschrijven
bij het lezen van uw Woorden…
Veel Verdriet, Machteloosheid
maar vooral ook:
Groot Respect,
Diepe Wijsheid, Intense Kracht, Bijzondere Moed,
Aanvaarding, Sereniteit, Rust,
pure Eenvoud, Schoonheid, een Natuurlijke Kracht,…
Ik heb U niet peroonlijk gekend…
Ik ben een vriendin van Greet & ondertussen ook van Maarten.
Greet en ik hebben elkaar leren kennen in 2001-2002 tijdens ons ‘Intercultureel Uitwisselingsjaar’ in Bolivia.
Toen in 2014 Maarten & Greet hun wegen samen kwamen,
heb ik ook Maarten mogen leren kennen…
Ookal heb ik Maarten nog maar enkele keren
kunnen ontmoeten en ookal ken ik U niet persoonlijk,
ik herken bij het lezen van uw Woorden
zoveel van U in Maarten:
de Warmte en Zachtheid van het Karakter,
de Ruimdenkendheid én Diepgang,
een Groot Hart voor Natuur, Cultuur,…
Dingen die ik ook in Greet zie en wat zo Mooi maakt
dat ze elkaar hebben mogen ontmoeten op hun Levenspad!
Weet, en voel vooral,
dat ik er voor Maarten & Greet
ben en zal zijn, nu en in de toekomst,…
om hen te Steunen,
om samen Her-Inneringen op te halen,
om samen het leven te be-Leven met z’n Hoogten en Laagten,…
Ze staan er niet alleen voor…
Een Hartelijke Warme Groet & een Mooie Rustige Reis!
Het is je zo van Harte gegund!
In ons Hart zal je altijd blijven Verder Leven!
Het gaat je Goed…
Heel veel Steun, Warmte & Kracht
voor Jou & alle Mensen om Jou Heen!
Mijn Gedachten & Gevoelens zijn bij Jullie.
Tine De Cauwer
Beste Jan,
Onze wegen hebben elkaar maar een tijdlang gekruist…maar toch lang genoeg om aangegrepen te worden door dit slechte nieuws. En door jouw mooie, serene afscheidsbrief. Ik wens je in deze moeilijke, maar zeer intense momenten de diepe liefde en warmte te mogen voelen van al degenen die je liefhebben.
Vaar wel, Jan !
Dag Jan,
Meer dan een maand wil ik je al schrijven, maar ik vind geen woorden, nog steeds niet. Verbijstering en een gevoel van onrechtvaardigheid dringen zich op. Dit is wel heel wreed, dat uitgerekend jij het woord ontnomen wordt. Jij, die in meerdere talen het woord machtig bent.
We keken allemaal vol bewondering hoe mooi je altijd alles kon formuleren, nu ook weer. Je tilde meteen ons Mechels schaakkrantje naar een hoger literair niveau toen je die mooie taak van me overnam. Je blad werd niet slechts gelezen, het werd gesavoureerd. Fijnproevers werden we allemaal door de gerechten die jij in je keuken had voorbereid.
Je eenzame tocht naar de besneeuwde bergtop is begonnen. Machteloos kijken we toe, geketend aan Aardse waarden, maar jij bent vrij. Ga in vrede en wijsheid, mijn vriend.
Met een gevoel van dankbaarheid voor de jaren dat ik je hebt leren kennen, wens ik je veel sterkte, ook voor Maarten en andere familie,
Willem Hajenius